Poëtisch Maldenburg

Hoe de maan schijnt 's avonds,
hoe de wind waait door de havens,
en hoe de winter voelt in Rotterdam.

Een spin-off project van Errare humanum est

31.12.04

Oudejaarsdag

Ik ben zo blij blij blij
want ik heb een dagje vrij -
dus verexcuseer mij mij mij
dat ik mij wat langer in mijn bedje vlij.

30.12.04

Vuurwerk

Morgen gaat er waarschijnlijk weer
voor een record de hoogte in,
men verspilt miljoenen aan die onzin
lees ik met enige afkeer.

Terwijl in de Indische oceaan
een tsunami op eens kwam
en duizenden levens nam:
hele dorpen gingen eraan.

Tegen het water was geen dijk bestand,
nu drijft er van alles op dat verdronken land,
maar toch stinkt het hier meer; want

onverschilligheid hoeft voor rottend lijk niet onder te doen -
op giro 555 staat namelijk nog maar maar 2.7 miljoen.
Hoe verantwoord je de vuurpijlen met enig goed fatsoen?

29.12.04

Twente

Twente was weer kneuterig,
en gemütlich trouwens ook -
de Twenten zijn nogal leuterig,
maar dat is iets wat ik bewierook.

Gezellig samen babbelen,
met het liefst een bak of drie,
en in de koekjestrommel grabbelen -
Eh, jungs, neem da nog ene koekie bie!

28.12.04

Excuses voor achterstallig onderhoud

Ik ben al tijden inspiratieloos,
vandaar vandaag eens drie.
Het was een beste worsteling
zoals u wellicht ziet.

Dat komt, mijn hoofd zit vol
met drukte en ook stress,
ik denk telkens aan and’re zaken
en ik doe dat niet expres.

Ik heb ook best wel honger:
In mijn buik klinkt een geraas -
Dat komt van al dat snakken
naar een boterham met kaas.

U merkt we dwalen alweer af,
káááás...
en dat is echt niet kies,
(hoera quiche!)
Dus excuses voor het ongemak,
en aandacht voor enige correcties.
(Káááás...)

27.12.04

Het afzien van 2005

Nog een weekje mag ik straffeloos
mij laven aan de drank,
ik drink bij voorkeur uit karaffen broos;
ik houd van die kristallen klank.

Nog een weekje dus, en dan begint
de tijd waarin de abstinentie
het van lust en vraatzucht wint;
de losbandigheid weer in detentie.

In plaats van wijn dan lauwe thee,
een snee brood en geen souper -
tevree in plaats van zo blasé.

Maar zwelgen mag nog deze week,
met oliebol en arretjescake:
pas vanaf januari zie ik weer bleek.

26.12.04

Bennie

Mijn neefje Benjamin uit de USA
at vanavond vrolijk mee.
Tussendoor zijn va-et-viens
at hij hazenpeper en gratin.

Meest de pudding van om Gé
hield hem rustig op de canapé.
Verder heeft hij veel gespeelt
en zich geen ogenblik verveeld.

Want dan trok die een gekke kop,
en dan ging daar een paardje in galop.
Met zo’n jonkie tussen het ameublement
verveel ook ik mij geen moment.

25.12.04

Geboortekaartje

Heden geboorte van
Jezus van Nazareth,
redder en heiland van
ons allemaal,

giftensuggestie: wieg,
spijkerbestendigheid,
goud, wierook, mirre, of
levensverhaal

24.12.04

Noordmannetje

Dennenboom, dennenboom!
Gladjes vergeten en
moeilijk te krijgen zo
een dag voor Kerst;

dan maar met spade naar
naaldbomenwildernis -
moeilijk te billijken,
maar wel het verst!

23.12.04

Amerikaans raketschild

Hohoho! Hohoho!
Rendieren, Santa Claus,
maretak, arrenslee,
en ook cadeaus -

voorzichtig aan met die
luchtruimdoelraketten;
anders was daar laatst een
Santa Claus loos.

22.12.04

Nare radio

Nee! Niet weer whammuziek!
Vreselijk drama dat,
zoals een Duitser zegt:
‘macht mich nicht froh’.

Men draait dit toppunt van
kerstliederlijkheidse
afschuw haast non-stop op
skyradio.

21.12.04

Paradox van het dichterschap

Twee sonnetten schreef ik al vandaag,
beide wil ik niet met jullie delen;
zo vordert mijn oeuvre gestaag,
al weten dat niet velen.

Het dichterschap bevalt mij niet
als ik zo’n sonnetje heb gemaakt.
Geen mens die zo’n sonnetje ziet
omdat de dichter zijn hartje bewaakt.

Toch zijn die verzen geen verspilde offers,
sterker nog, heilzaam zijn ze:
het zijn net zware uitpuilende koffers

met truien van zorgen en broeken van smart.
Als ik zo zit te peinzen
kraakt elke keer weer mijn arm blikken hart.

20.12.04

Vogeltjes

Huismus, koolmees,
vink, merel, spreeuw,
Turkse tortel,
gaai, zilvermeeuw.

Rotgans, roodborst,
vink, zwarte kraai,
houtduif, ekster,
kauw, Vlaamse gaai.

Groenling, roodborst,
koekoek, kievit,
smient, pimpelmees,
fuut, karekiet.

Tjiftjaf, fluiter,
bosrietzanger,
regenwulp, snor,
vliegenvanger.

19.12.04

Vervanger

Vandaag even wat slappe rijmelarij
want de dichter is op zondag vrij.
Hij heeft dan ook geen vers geschapen
want hij ligt de hele dag te slapen.
De poeet - ook wel woordgoeroe -
is op zondags vaak een beetje moe.

Vandaar dus deze woordenbrij
met wat rijmend betweterij.
De dichter ligt op apegapen
maar ooit zal hij zal de draad oprapen.
Vooralsnog heeft hij met zijn bed een innig entre-nous -
vandaar dat ik het dus een dagje doe.

18.12.04

Automatenkoffie en stinkende WC's

Tss, wat bestaat deze
saaie kantoorbaan uit
Absurde problemen
men lijkt wel vee;

neem vandaag dit prangend'
fluïditeitsvraagstuk:
de koffie viezer of
toch de WC?

17.12.04

Staccato levensreis

noord oost zuid west
dat krimpt die rekt
zucht stil dorst lest
recht zet krom trekt

snel dwaas traag wijs
hier smart daar blij
leeg vraag vol eis
op werk laag vrij

uit weg in hier
hard duw zacht ruk
sterk klein zwak fier
hand heel voet stuk

smal slim breed dom
wel echt niet waar
fijn goed slecht stom
vies rein moe klaar

16.12.04

Forensen

Ik zat vanochtend om zeven uur
al in de trein naar Utrecht.
(Ik ben sinds kort door werk geknecht
En de reisafstand is zuur.)

Maar wat mij nu zo verbaasde,
was de drukte op dat uur.
De economie is écht een dictatuur,
die met de trein voortraasde.

Eigenlijk is dit gekkenwerk,
dat u dit niet vindt, lijkt me sterk,
dus overheid: stel paal en perk!

Zo vroeg forensen is absurd,
die overspannen massaspurt,
die thans onze tijden kleurt.

15.12.04

Onderbroekenlol

Mijn gedachten
dwalen telkens
naar verre oorden af.

Ik zou zo graag
mijn gedachten
achterna gaan;
in gestrekte draf.

Ik concentreer
me op mijn werk
maar alles grijp ik vol

enthousiasme
aan om mij eens
goed te laven
aan onderbroekenlol.

Ik moet verder
met de meisjes
van de keileweg -

die kregen van
hun bezoekers
een staande ovatie
(dat is wat ik blootleg

in het artikel
dat ik vandaag
gedwongen publiceer).

Maar wacht even,
wat is dat nu?
Wel verdomme!
Nu doe ik het alweer!

14.12.04

Eindredactie humor

Voor een simpel griepje
moest een foto worden gemaakt,
en ook voor elk miniscuul poliepje
omdat de dokter nu halfslachtig staakt.

De huisarts hield een prikactie,
hij p(r)ikte het niet meer,
hij stuurde zieken met de taxi,
de specialist zei: "Bent u daar alweer?"

Hoewel de gevolgen ernstig zijn,
is ‘een prikactie in de zorg’ een mooie mop,
en het spijt me dat ik er in wrijf

maar deze subtiele humor vind ik fijn.
Zoals bijvoorbeeld ook deze briljante kop:
‘Turkse journalisten gaan huiselijk geweld te lijf’.

13.12.04

Bad hair day

Vanochtend wil mijn haar niet goed.
Het wil niet, maar ik blijf proberen,
om onwillig haar te weren.
Maar helaas! Ik heb geen hoed!

Elke ochtend modelleer ik de perfecte toet,
maar moet ik dat wel aspireren?
Of zal ik mijn hoofd kaalscheren?
Daarmee voorkom ik dit voorgoed.

Ik opteer voor een vrijwaring
van een zo’n onprettige ervaring;
gelukkig heb ik een verklaring

hoe ik aan die bad hair day kwam:
mijn borstel, spiegeltje en kam
lagen nog in Rotterdam.

12.12.04

Circus

De grote tent,
de feestmuziek,
het slappe koord -
acrobatiek.

Wat paarden hier,
en slangen daar,
de clowns vormen,
een geestig paar.

De dikke vrouw,
en de dompteur,
de goochelaar,
en de dompteur.

De grote tent,
de feestmuziek,
de voorstelling,
maar geen publiek.

11.12.04

Koffievlekken

Ik moet dringend leren lopen
met hete koffie in mijn hand
dat geknoei doet mij tot vloeken nopen
aan vlekken heb ik zóó het land.

Ik kan niet anders dan hardgrondig
uiting geven aan mijn ongerief
met een grove vloek, kort doch bondig
die gerafeld door de stilte klieft.

Dit neemt men doorgaans op de werkvloer
de vloeker niet in danke af,
men vindt het duidelijk platvloers,

dit hoort niet thuis in deze staf!
Daardoor voelt de arbeidsvloeker zich een luttel buitenbeens
al bezondigd iedereen, zich op den duur wel eens.

10.12.04

Miljonairs Fair

De miljonairs fair is een succes!
Weer wentelt men zich in vierduizend kilo vreten.
De decadentie kent geen reces,
wanneer zij aan de hand van hun centen hun status afmeten.

Ook komen er een hoop wannabees.
Zij die het eigenlijk niet kunnen betalen,
doen ook meer aan lease
van de aller, aller belangrijkste heilige gralen.

Wat dit alles hen kost
als ze naar hun geld grijpen
interesseert hen geen moer;

het is hen waarlijk een een worst.
Zou men dit begrijpen,
daar in Darfur?

9.12.04

Sinterklaasgedicht voor Wander

In november 2004
op het Spaans’ platteland
Ontstond een probleem
Van heb ik jou hier

Sint en de Pieten
Ontdekten een hiaat
In het boek stond niets over Wander
Dus dat was mooi zaad.

Iedereen zoeken
Researchpiet voorop
Maar niemand die vond wat
De actie werd een flop.

Zelfs de Pieten
werkzaam bij AIVD
Konden niets vinden
‘Die is anoniem hee!’

En toen de tijd op was
En de pakjesboot
De haven verliet
Was er nog altijd
een pakjesnood

Zodoende werd het
Een gestresste reis
Wat moesten ze geven
Iets blauws, of iets grijs’?

Iets groots of iets kleins,
Massief of hol,
Een treinstel of kaartspel
Of een bromtol?

Een ander probleempje
Dat was het gedicht
Wat moest erin?
In dat rijmend bericht?

Piet kon niet verzinnen
Al deed hij zijn best
Dus schreef hij een naamdicht
Mooi en modest

Maar Sint vond dit wat karig
En hij had gelijk
Want Wanders naam is wat kort
(das niet omvangrijk)

‘Wat is dit?’
Baste de Sint
Die was zijn knecht zo gezegd
Niet goed gezind.

‘Een naamdicht’ zei Pietje
‘Want’, zo was zijn verklaring
‘Dat kon niet missen’
Was zijn ervaring

‘Dit is toch te kort man!’
Toen volgde een krachtwoord
‘Het moet echt veel langer
anders gooi ik je overboord!’

Piet keer bang terug
naar zijn kajuit
en haalde zijn potlood
uit zijn…
enfin dáár dus weer uit

Zo zat Piet onwennig
Op zijn ergonomische stoel
Zijn bips te vervloeken
‘Wat een klote gevoel!’

Toen schoot hem iets te binnen
Het was een eureka-moment
Dat hij waarschijnlijk de enige was
Die het naamdichtje kent

Zou Wander wel weten
Wat een naamdichtje was?
Zo’n pracht van een woordketen?
Piet was vet in zijn sas

Piet besloot tot een cursus
Een aardige les
Over verschillende vormen
In het dichtproces

Het naamdicht:

Wilskrachtig,
Ad rem,
Nietsontziend
Different
Eerlijk
Rechtlijnig

-praatje-
U ziet hier hoe het moet,
Het is inderdaad niet zo veel
En geen rijm die het doet

Piet vind dit storend
Rijm geeft cachet:
Want rijm is bekorend
Neem het sonnet.

Sonnet:
Zoals ik al meldde, dit is een sonnet
Dit is wat lastig: wat is dat precies?
De Dikke Van Dale, die noemt het lyrisch
Met twee kwatrijnen (een soort van couplet)

Na twee coupletten komen nog twee terzetten
Waarin dan een tegenstelling ontstaat
Wat weer op die kwatrijntjes slaat
En nu moet u eventjes heel goed opletten

Zoals u kunt zien gebruik ik A B B A
Maar nu in het sextet A B C - A B C
Raakt u al van de kook?

Men noemt dit het metrum (of rijmschema)
Maar dat A B B A hoeft niet per sé
Want A B A B mag ook

- praatje -
Mocht u het niet snappen
Van dat rijmschema
Lees het dan straks even
In alle rust en reinheid na

-leermoment-
Als u er niet uitkomt
Met deze zware materie
Neem dan gewoon de tijd
Te herlezen, deze theorie

Er is nog een kort’re vorm
Van dit sonnetgedicht
7 regels is de norm
al weet u dat wellicht

Dit dit zogenaamde speedsonnet
Heeft dus maar een couplet
En ook maar een half sextet

- praatje -
Het speedsonnet
is vooral populair
Bij poetry slam
Al vinden sommigen het
Een luttel aliterair

- leermoment -
Zijn je rijms ongekend
Maar is je sonnetkunst wat pover
Kam dan je haar achterover
En doe net of je poetry slamt

Speedsonnet 2:
Begin dan met een eerste zin
Sla ritmisch op een tamboerijn
Verras eens met een binnenrijm
(Die zit er dus binnenin!)

En voor hen die goed hebben opgelet
Is dit een half sextet
Et voila: een speedsonnet

- praatje -
Van poëzie meppen
Komt men al vlug
Bij vet hevig rappen

Alles mag: als het cool is
En het refrein maar zwoel is
En rijmen je doel is
En een spel jeux des boules is
Jo Ho Jo mofo
De gangbare, panklare
Afrolbare, rijms kun je jezelf besparen
Want ik spon het garen
In jouw kinderjaren!

Fool
Neger weet wie ik ben
Zwarte dichtpiet
Weet je wel, weet je niet
Ik klim door de schoorsteen
Ben harder dan
meteoorsteen
giftig als
Metapropyletheleen
ben je daar down mee,
of ben je klapvee
reken jezelf rijk
Of check je de mic?

- leermoment -
In rappen mix je neerlands met engels –
Ja het zijn rakkers,
Die rappende bengels

- praatje –
Neem nu de moordgasten,
Die zijn straklouw,
(athans dat roepen ze
terwijl ik mijn bek hou)

Zij verzonnen de bijkans briljante zin
Legologie – dat is de kunst van je bek houden
En daardoor kreeg Dichtpiet
er zelf ook even zin in:

Origamie: dat is de kunst van papier vouwen
Democratie, dat is het volk voor de gek houden
Liposuctie, dat is de kunst van het vetsjouwen
Menstruatie, is een smoes voor het afsnauwen
Necrologie, dat is je pik in een lijk douwen
Hersendegeneratie: als je niet kunt ont.. eh…

- Pikante opmerking ter lering ende vermaak -
Ik attendeer u,
Want het is geen geheim:
dit rappen bedient zich
vaak van slagrijm

- leermoment -
als je niets weet dat rijmt op slagrijm
gebruik dan ofwel geheim
of desnoods slijm, zwijm of tijm

- waarschuwing -
indien u wilt rappen,
o verheven cursist,
zorg dan dat je niet
Ayaan Hirsi dist

Dat vindt men hier strafbaar
Dat vindt men niet kies
Een grapje moet kunnen
Maar niet in ‘t Somalisch

- praatje -
Een slagrijm zei ik dus…
Ja, ik zei het zonet!
Net na het rappen
En het speedsonnet

Slagrijm 1:
Een slagrijm is simpel
U slaagt met vlag en wimpel
Geef Daniël nog eens een dimple!

Ha lekker! Jum! Jum! ja dat lust hij wel
Uit theekop of tumbler - die mooie eikél
Ledigt ze beide binnen één tel

Terug naar het slagrijm – ik vertelde u al
Dat u staccato moet rijmen, zonder interval
U merkt: het slagrijm is een lastig geval

- leermoment -Slagrijm krijgt ook dichtpiet
nu zo één, twee, drie
ook nog niet
onder de knie

Dus schaamt u niet
Zo en plain publique
Wanneer u door de bomen
het bos niet meer ziet

- korte overhoring van het voorafgaande –
Goed, hebben behandeld:
Sonnet, rijm en poetry slam

Verzin op de volgende regel
…..

- leermoment -
Heeft u zojuist
de overhoring aangewend
Keistrak te rijmen
Schuilt in u
een groot raptalent

- praatje -
Dan nu het volgende,
Van groot belang
Het olleke bolleke
Maar dat wist u al lang

U dacht al
waar blijft hij
Met zijn ollekebol

Nou hier is hij dan eindelijk,
O, o, wat leuk zeg,
Ja noú, wat een lol

ollekebolleke 1:
Dactylus! Dactylus!
Olleke bolleke
Tweemaal vier regels
Die rijmen aan 't slot

Kreet, naam en één woord met
Zeslettergrepigheid
Moeilijk te maken, maar
Wat een genot!

- bronvermelding -
Hier even een melding
Van rabiaat plagiaat
Dit vers is van de doctorandus
Waarvan u de naam vast wel raadt

Héél goed,
wij hadden niet anders verwacht
Iedereen weet dat
P. het ollekebol
heeft bedacht

- leermoment -
Wellicht dat u nu denkt:
belachelijk, zot!
Maar ik wil u zeggen:
P is een God.

- zelfbevlekking -
Ooit waagde dichtpiet
Zich er ook aan
Leuk zijn ze wel
Maar ze kloppen niet

-uitleg van een ollekebolleke in 4 mislukte ollekebollekes –
Dat is toch niet moeilijk
Zo’n leuk ollekebol
Met klemtonen passen
en metrisch wat meten
denk aan de dactyli,
Zeslettergrepigheid,
En je moet zeker de

clou ook niet vergeten

let op, dit is van het
allergrootste belang
het zijn maar twee strofen
totaal acht regels lang

en dat dus niet op de
onmathematische
wijze; maar gewoon twee
keer vier is dus in zwang

dan speciale aandacht
voor onderwerpskeuze
(geplaatst in regel twee)
is voorwaar niets te dol

oneerlijk koopmanschap,
integratiebeleid
het kan allemaal in
zo’n leuk ollekebol

Dan heel even aandacht
Voor de eerste regel
Dat moet een uitroep zijn
Het maakt niet echt uit wat

Maar vloeken misstaan soms
potverdriedubbeltjes
dus en niet godverju
dat maakt uw vers zo plat

dan nu betreffende
dat woord in regeltje zes
dat van zes syllaben
is zeker geen geheim

Dit hoort bij ons leuke
Ollekebolleke;
en zet nu dit alles eens
in een goedlopend rijm

- andere mislukte ollekebollekes van Dichtpiet -
Ah nee he! Niet weer zo’n
Metrische disbalans
Alweer een syllabe in overschot

In mijn bijkans volmaakte
Ollekebolleke;
Derhalve niet goed genoeg, zo is het lot.

- en tevens -
Hoe is het mogelijk!
Df4 x f7
Enorme blunder
Dom dom dom dom
Ik sta op verlies met
Correspondentieschaak
Ik bied maar remise
Of is dat stom?

- leermoment -
Een ollekebol maken
is heiligschennis
Als je niet precies weet
wat een dactylus is

- drs. P legt het nog een keertje uit -
Aanhef moet motto zijn
Hier komt het onderwerp
Metrum is dactylus (- v v)
Stop

Tweede couplet,
waarin
Ononderbrokenheid
En de voltooiing:
Het rijm duikt nu op.

- praatje -
Met het ollekebol
Zijn we beland
In het fantastische
Puntdichters land

puntdichtjes zijn grappig
daarom is Piet happig
en neemt hij een hap
uit zo’n grappige grap

- nog wat zelfbevlekking -
He kijk nou wat schattig
Een nest jonge eendjes
Dat stemt mij gelukkig
En geluk moet je doen;
Dus haal nu eens vlug mijn
Dubbelloopsjachtgeweer
Ik kan niet wachten tot
Het nieuwe jachtseizoen

Een Noord-Scandinavische dame
schrobde de vloeren
en boende de ramen
Vlekken verdwenen
als sneeuw voor de zon
ze spoot en ze wreef
zo vlot als ze kon
Snel, secuur,
vlug, vite en rap
die dame was
een heuse poetslap

- moralistisch praatje ter afsluiting van deze wijze les -
Enfin, zo kan Piet
uren staan oreren
Maar uren dat vind Piet
wat veel te verteren
Daarom heeft hij besloten
Dat u nu genoeg heeft genoten

Beperking, dat lijdt
tot een groter genot
zo is nou eenmaal
ons aardse lot

Ons kinkt duidelijk
De bezwerende calvinist
“zorg dat u niets
van deze gedichten verkwist!”

Als u zuinig aan doet
Met uw cadeaux
Heeft u elke dag
Een gedicht van niveau

8.12.04

Behoudend bandeloos

Ik wacht op niets meer in mijn leven
en doe niet langer aan verlangen,
ooit was ik speels en onbevangen,
nu is mij alles om het even.

Moet ik hier weg? - Pak ik mijn biezen;
ik geef niets meer om bezwaren
en dat kan ik ook verklaren:
ik heb toch niets meer te verliezen.

Dat bandeloze is bevrijdend
maar ik hoed me voor misbruik:
aldus dit geloof beleidend

behoud ik de verant'woord'lijkheid
dat ik niet mijn normen fnuik
vanwege een of ander strafbaar feit.

7.12.04

Poging tot humor

Hier had eigenlijk iets light-verseachtigs moeten staan,
maar iets grappigs lukt nu niet.
Hoe krijg ik dat zo af en toe zo simpeltjes gedaan?

Een grapje light verpakken, in een rijmpje (grandioos!)
dat rijmen ach, dat gaat nog net,
maar ik ben momenteel volslagen humorloos.

Ik ben volkomen overstresst (is dat eigenlijk een woord?),
en stuiter van de koffie;
volgens mij heb ik een voorheen onbekende ader energie aangeboord.

Emotioneel echter, ben ik volkomen uitgeput -
dus vergeef me dit zwaarmoedig dicht,
en herlees desnoods dat light-verse grut.

Post Dichtum:
Nou vooruit, als u toch zo nodig lachen moet of wil -
hier dan toch nog een poging:
als ik verkrijgbaar was als poedertje of pil

en kon u mij dan betalen (desnoods per aflossing),
dan was ik voor lustelozen of atleten
een superstrakke oplossing.

6.12.04

Klimaat

Een laffe zilte dag is het,
de dag na Sinterklaas.
Volstrekt karakterloos,
alleen regen biedt soelaas

Een volle, flinke regenbui,
of wind, heel schraal en fris,
want ik ervaar dit slappe weer
als een vorm van vlees noch vis.

Doe mij dan maar een flinke storm,
dat heeft tenminste een gezicht,
in tegenstelling tot dit vormloos grijs,
vandaar dit protestgedicht.

Want ik rijm dit niet voor niets -
ik protesteer, ik protesteer,
in oprechte verontwaardiging
tegen de huidige atmosfeer.

Kan de zon niet gewoon altijd,
schijnen over stad en land?
Met af en toe een donderbui,
dat staat dan vooraf in de krant.

Misschien af en toe wat mist
- voor de sfeer, zo rond halloween -
en schijnt de zon, dan hebben we
altijd nog de rookmachien.

Zo maakbaar is de wereld dus,
we lopen op de maan,
menig genoom is ontrafeld,
maar aan het weer wordt niets gedaan

Alleen in negatieve zin
(broeikaseffect en zo),
"help wordt het warmen hier!"
hoorde ik vanochtend op de radio.

"Nou!" dacht ik toen eens bij mezelf,
"kom maar op dan, met die C02,
dat scheelt dan 100 kilometer
want Utrecht ligt aan zee!"

De randstad weg (who cares?),
alleen maar problemen daar -
slechts iemand aankijken is al
een agressief gebaar.

Geef al dat lage land gewoon,
zonder mopp’ren terug aan zee,
en neem dan naar Utrecht
emmertje en schepje mee.

De hete zomer van 2003
werd veroorzaakt door de mens.
Ik steek daarom in naam van het klimaat
wat autobanden in de hens

Daar zit flink veel rotzooi in,
en dus smelt lekker veel poolijs,
en verdrijft op de korte termijn
ook mooi dat vormloos grijs.

5.12.04

Onbegrip

De poëzie
begrijpt mij niet,
getuige dit
klagende lied.

Dat vers kan toch
haar best wel doen?
Dat getuigt van
haar goed fatsoen.

Frustratie dus,
en onbegrip -
noem het dan maar
een winterdip.

Ik schrijf, ik rijm,
zoals u ziet,
maar mijn versje
begrijpt mij niet.

4.12.04

Speedsonnet

Men beginne met een eerste zin
Dan valt de lezer in katzwijm
Van een prachtig binnenrijm
(Die zit er dus binnenin!)

En voor hen die goed hebben opgelet
Is dit een half sextet
En het geheel een speedsonnet

3.12.04

Eerste werkdagen

Ik probeer niet al te dom te kijken
vanachter mijn computerscherm,
en om niet verveeld te lijken
oefen ik een moeilijke vakterm.

Maar mijn geweten voert weer oorlog,
want eigenlijk is die schone schijn
een vorm van bedrog
want door vooral heel druk te zijn -

laat ik mijn collegae in de waan;
behalve dat ik wat heb rond gebeld
heb ik vandaag nog niets gedaan.

Ten einde de verveling te verdrijven,
heb ik mij vandaag ten doel gesteld,
niet een maar twee versjes te schrijven!

2.12.04

File

De file op de snelweg
in het vale ochtendlicht,
lost maar langzaam op
het verkeer is weer ontwricht.

Het is dan ook een drukke stad,
ook de metro's zitten vol -
misschien zijn die lui van tien miljoen
toch niet horendol.

1.12.04

Verouderd computersysteem

Het systeem is zeer verouderd
hetgeen mij met ergernis vervuld
maar ik ben breed geschouderd
en heb ook veel geduld

Coyote komt, net als ik dus, uit de jaren tachtig
en al is dat vreemde toeval prachtig
het geduld dat ik ermee hebben moet, is bijkans engelachtig.