Poëtisch Maldenburg

Hoe de maan schijnt 's avonds,
hoe de wind waait door de havens,
en hoe de winter voelt in Rotterdam.

Een spin-off project van Errare humanum est

6.12.04

Klimaat

Een laffe zilte dag is het,
de dag na Sinterklaas.
Volstrekt karakterloos,
alleen regen biedt soelaas

Een volle, flinke regenbui,
of wind, heel schraal en fris,
want ik ervaar dit slappe weer
als een vorm van vlees noch vis.

Doe mij dan maar een flinke storm,
dat heeft tenminste een gezicht,
in tegenstelling tot dit vormloos grijs,
vandaar dit protestgedicht.

Want ik rijm dit niet voor niets -
ik protesteer, ik protesteer,
in oprechte verontwaardiging
tegen de huidige atmosfeer.

Kan de zon niet gewoon altijd,
schijnen over stad en land?
Met af en toe een donderbui,
dat staat dan vooraf in de krant.

Misschien af en toe wat mist
- voor de sfeer, zo rond halloween -
en schijnt de zon, dan hebben we
altijd nog de rookmachien.

Zo maakbaar is de wereld dus,
we lopen op de maan,
menig genoom is ontrafeld,
maar aan het weer wordt niets gedaan

Alleen in negatieve zin
(broeikaseffect en zo),
"help wordt het warmen hier!"
hoorde ik vanochtend op de radio.

"Nou!" dacht ik toen eens bij mezelf,
"kom maar op dan, met die C02,
dat scheelt dan 100 kilometer
want Utrecht ligt aan zee!"

De randstad weg (who cares?),
alleen maar problemen daar -
slechts iemand aankijken is al
een agressief gebaar.

Geef al dat lage land gewoon,
zonder mopp’ren terug aan zee,
en neem dan naar Utrecht
emmertje en schepje mee.

De hete zomer van 2003
werd veroorzaakt door de mens.
Ik steek daarom in naam van het klimaat
wat autobanden in de hens

Daar zit flink veel rotzooi in,
en dus smelt lekker veel poolijs,
en verdrijft op de korte termijn
ook mooi dat vormloos grijs.