Dood van een aforisme

(een rijm in e-mineur)

Er was daar eens, niet ver van hier
en niet zo lang gelee

een aforisme en die was
vreselijk passé.

De zinspreuk was tot kotsens toe
actueel gewee,

maar sinds kort riep men bij gebruik
enkel ‘ach en wee’.

Het aforisme vond zijn lot
daarom nogal wree,

maar onderging het in't begin
tamelijk gedwee.

Totdat hij op een dag besloot tot suïcidee -

en het aforisme
kordaat de pols doorsnee.

En later op zijn zerk
stond hij toen geschree:

‘Van een voortijdig gestorven grootste gedachte
is menig Aforisme de grafstee’