De kikker en de schorpioen
(Een levenswijsheid op rijm)
De schorpioen kan er ook niet aan doen
Dat ze steekt en vergiftigt
Zo is de liefde
listig en lastig en lelijk
Maar niet te vermijden
(De Mens)
Er was ooit eens, recentelijk maar heel ver weg van hier
een oerwoud met daarin
een machtige rivier.
Het bos was groot en lommerijk
en er woonde een heel
beestenkoninkrijk.
Zo was er ook een schorpioen, een kruiperig sujet,
die sloop en kroop, vandaar de naam:
zo is het maar net.
Nu was het zo dat schorpioen
de rivier over wilde gaan,
maar behalve scharrelen, kon hij enkel staan.
Zijn zwemkunst was... hoe noem je dat?
Nou ja, hij kon het niet:
de schorpioen hield niet echt van nat.
Maar hij moest er overheen want aan de overkant
daar was, dacht hij,
gelegen het luilekkerland.
Hij vroeg het aan een kikker: "Hey kikker mag ik mee?"
"Ik wil graag naar de overkant,
o kikker, zeg geen nee."
De kikker dacht: "Ik ben daar gek, straks steekt dat ventje mij" –
"Ik vertrouw je voor geen meter",
was wat kikker zei.
"Als ik je steek, dan verdrink ik immers ook?"
zei daarop de schorpioen
"dan gaan wij beiden naar benee, dus waarop zou ik dat doen?"
De kikker dacht: "daar zit wat in"
en uit de goedheid van zijn hart
nam hij de kruiper op zijn rug, en peddelde vrij hard.
Halfweg voelde kikker, een scherpe felle pijn,
de kruiper had hem toch gestoken,
ondanks de logica van ’t brein.
"Waarom? Waarom?" huilde kikker, net voordat hij zonk,
"Waarom stak je, schorpioen,
jij die in logica uitblonk?"
De schorpioen zei licht verbaasd,
ook hij was overstuur,
"Ik kan er niets aan doen, het zit in mijn natuur!"
(Het verhaal van de kikker en de schorpioen is vakkundig gestolen uit The crying game, geschreven en geregisseerd door Neil Jordan. De metafoor (overigens niet voor de liefde, zoals bij De Mens expliciet wel het geval is) wordt door Jody aan Fergus verteld:
and as they both sink beneath the waves, the frog cries out, "Why did you sting me, Mr. Scorpion? For now we both will drown!" Scorpion replies, "I can't help it. It's in my nature!")
De schorpioen kan er ook niet aan doen
Dat ze steekt en vergiftigt
Zo is de liefde
listig en lastig en lelijk
Maar niet te vermijden
(De Mens)
Er was ooit eens, recentelijk maar heel ver weg van hier
een oerwoud met daarin
een machtige rivier.
Het bos was groot en lommerijk
en er woonde een heel
beestenkoninkrijk.
Zo was er ook een schorpioen, een kruiperig sujet,
die sloop en kroop, vandaar de naam:
zo is het maar net.
Nu was het zo dat schorpioen
de rivier over wilde gaan,
maar behalve scharrelen, kon hij enkel staan.
Zijn zwemkunst was... hoe noem je dat?
Nou ja, hij kon het niet:
de schorpioen hield niet echt van nat.
Maar hij moest er overheen want aan de overkant
daar was, dacht hij,
gelegen het luilekkerland.
Hij vroeg het aan een kikker: "Hey kikker mag ik mee?"
"Ik wil graag naar de overkant,
o kikker, zeg geen nee."
De kikker dacht: "Ik ben daar gek, straks steekt dat ventje mij" –
"Ik vertrouw je voor geen meter",
was wat kikker zei.
"Als ik je steek, dan verdrink ik immers ook?"
zei daarop de schorpioen
"dan gaan wij beiden naar benee, dus waarop zou ik dat doen?"
De kikker dacht: "daar zit wat in"
en uit de goedheid van zijn hart
nam hij de kruiper op zijn rug, en peddelde vrij hard.
Halfweg voelde kikker, een scherpe felle pijn,
de kruiper had hem toch gestoken,
ondanks de logica van ’t brein.
"Waarom? Waarom?" huilde kikker, net voordat hij zonk,
"Waarom stak je, schorpioen,
jij die in logica uitblonk?"
De schorpioen zei licht verbaasd,
ook hij was overstuur,
"Ik kan er niets aan doen, het zit in mijn natuur!"
(Het verhaal van de kikker en de schorpioen is vakkundig gestolen uit The crying game, geschreven en geregisseerd door Neil Jordan. De metafoor (overigens niet voor de liefde, zoals bij De Mens expliciet wel het geval is) wordt door Jody aan Fergus verteld:
and as they both sink beneath the waves, the frog cries out, "Why did you sting me, Mr. Scorpion? For now we both will drown!" Scorpion replies, "I can't help it. It's in my nature!")
posted by Daniël | 21.1.05
<< Home