Tijd voor bezinning

Vanaf vandaag ga ik zin geven
aan mijn stoffelijk bestaan.
Ik begin niet overdreven
en behoedt me door te slaan.

Ik zal geen gedichten weven,
Over dat openbaringen bestaan,
Hadewych is er haast in gebleven,
letterlijk ingemetseld in haar waan.

Haar lyriek, die wil ik best beleven
maar het lijkt me wel een zware baan
om op Gods minne rond te zweven,
bovendien blijf ik veel liever staan.

Ik moet klein beginnen in dit leven
en natuurlijk onderaan,
zo staat dat overal geschreven,
zo heeft Boeddha het ook gedaan.

Ik ga momenteel mijn zin beleven
(niet met de kracht van een orkaan
en bovendien niet lang, maar even)
voor vandaag zal dit versje wel volstaan.